Alle Kategorien:
 Baza informacji o EUWT
 Komentarze nt. EUWT
 Bibliografia EUWT
 Orzecznictwo dotyczące EUWT
 Prawo o EUWT
  E U W T Zagadnienia Ogolne
  E U W T Zagadnienia Prakt...
  Gospodarka Komunalna
  Gospodarka Przestrzenna
  Miedzynarodowe Prawo Admi...
  Zwiazek Celowy

Wersja [2838]

To jest stara wersja RozporzadzenieRzymIUmowyKonsumenckie utworzona przez MarcinKrzymuski, 2008-07-05 19:16:20.

 

Umowy konsumenckie w świetle rozporządzenia Rzym I

normy kolizyjne dla umów konsumenckich wg art. 5 ProjKERzymI

A. Definicja umowy konsumenckiej
Zgodnie z definicją w art. 5 ust. 2 ProjKERzymI umowami konsumenckimi są umowy zawarte przez osobę fizyczną, konsumenta, który ma miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim, z inną osobą, przedsiębiorcą, wykonującym swoją działalność zawodową, w celu, który można uznać za niezwiązany z jego działalnością zawodową.

B. Umowy objęte zakresem regulacji art. 5
Nie wszystkie umowy, które spełniają warunki podane w punkcie A. będą oceniane wg przepisów prawa wskazanego w ust. 1 art. 5. Wyłączono bowiem umowy:
  • o świadczenie usług wykonywane wyłącznie w innym kraju niż kraj będący miejscem zamieszkania konsumenta,
  • umowy przewozu inne niż te, o których mowa jest w dyrektywie 90/314/EWG w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek,
  • umowy o prawa rzeczowe na nieruchomości inne niż umowy timesharingu (wynikające z dyrektywy 94/47/WE w sprawie ochrony nabywców w odniesieniu do niektórych aspektów umów odnoszących się do nabywania praw do korzystania z nieruchomości w oznaczonym czasie)).

C. Łącznik "miejsce zamieszkania konsumenta"
Łącznikiem, na mocy którego ustalane jest prawo właściwe, jest prawo państwa członkowskiego, w którym konsument ma miejsce zamieszkania.
Jest to dość spora różnica w stosunku do Konwencji Rzymskiej z 1980 r., która wskazywała jako prawo właściwe, prawo państwa, w którym konsument ma miejsce zwykłego pobytu. Jak wynika z pkt 4, 6 i 10 części wstępnej posłużenie się tym łącznikiem ma zapewnić zbieżność z regulacjami rozporządzenia 44/2001/WE w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych (Bruksela I). Z art. 59 RozporzadzenieBrukselaI wynika, iż jeżeli wymaga ustalenia, czy strona ma miejsce zamieszkania na terytorium Państwa Członkowskiego, którego sądy rozpoznają sprawę, sąd stosuje swoje prawo. O miejscu zamieszkania konsumenta należy orzekać więc wg reguł legis fori.

CategoryRozporzadzenieRzymI
Na tej stronie nie ma komentarzy