=====Pomoc publiczna: selektywność =====
== przesłanka uprzywilejowanego wsparcia w schemacie pomocy publicznej ==

((1)) UWAGI OGÓLNE
Punktem wyjścia do analizy tej przesłanki **[[PomocPubliczna pomocy publicznej]]** jest sformułowanie użyte w art. 107 ust. 1 TFUE sformułowanie, iż pomocą publiczną jest wsparcie "//poprzez sprzyjanie niektórym przedsiębiorstwom lub produkcji niektórych towarów//".
Chwilą miarodajną dla oceny selektywności jest moment wejścia w życie środka wsparcia (Kurcz, Komentarz. TFUE, 2012, Art. 107 pkt 5.3.).


((1)) RODZAJE SELEKTYWNYCH DZIAŁAŃ

	((2)) Selektywność formalna
	Selektywność formalna (pod względem prawnym, de iure) polega na wyraźnym uprzywilejowaniu określonych przedsiębiorstw albo przedsiębiorstw określonych branż (Komisja, Zawiadomienie, 2016, nb. 121).  Stąd środki natury ogólnej, zwane także "środkami ogólnego zastosowania" (Komisja, Zawiadomienie, 2016, nb. 118), realizujące określoną politykę ekonomiczną (ang. general measures) nie są uznawane za spełniające kryterium selektywności (Kurcz, Komentarz. TFUE, 2012, Art. 107 pkt 5.3.).
	
	((2)) Selektywność faktyczna
	Z kolei uprzywilejowanie pod względem faktycznym polega na ukrytym wskazaniu wybranych przedsiębiorstw. Ma to miejsce wtedy, gdy kryteria przyznania pomocy są wprawdzie sformułowane ogólnie ale faktycznie spełniają je tylko pewne przedsiębiorstwa (Komisja, Zawiadomienie, 2016, nb. 122). 
	
	((2)) Selektywność wynikająca z uznaniowych praktyk administracyjnych 
	Trzecią formą jest przyznanie organom administracji publicznej prawa do uznaniowej decyzji o przyznaniu pomocy na podstawie ogólnych lub niedookreślonych przesłanek i kryteriów (wyrok TSUE, sygn. C-241/94, pkt 22-25).

((1)) USPRAWIEDLIWIENIE UPRZYWILEJOWANIA
Art. 107 TFUE nie przewiduje wprost żadnego uzasadnienia dla uprzywilejowania. TSUE uznał jednak, że selektywność pomocy może być uzasadniona charakterem i strukturą systemu odniesienia (wyrok TSUE w sprawie 173/73, pkt 15; Komisja, Zawiadomienie, 2016, nb. 128).

	((2)) Ustalenie systemu odniesienia
	System odniesienia to poziom, względem którego ocenia się selektywność danego środka (Komisja, Zawiadomienie, 2016, nb. 132). Ciężar udowodnienia istnienia takiego uzasadnienia spoczywa na państwie członkowskim. Pojęcie systemu należy interpretować zawężająco.
	
	((2)) Ustalenie odstępstwa od systemu odniesienia
	Na dalszym etapie należy zbadać, czy dany środek wprowadza zróżnicowanie przedsiębiorstw powodujące odstępstwa od tego systemu (Komisja, Zawiadomienie, 2016, nb. 135).

	((2)) Uzasadnienie charakterem lub logiką systemu odniesienia
	W sytuacjach, w których środek wynika bezpośrednio z istotnych podstawowych lub przewodnich zasad systemu odniesienia, lub w których jest on wynikiem wewnętrznych mechanizmów niezbędnych do zapewnienia funkcjonowania i skuteczności tego systemu, selektywność nie ma miejsca (Komisja, Zawiadomienie, 2016, nb. 138).
-----
CategoryPomocPubliczna