====Kazus nr 1 dotyczący odpowiedzialności podmiotów utrzymujących hotele i podobne zakłady====

((1)) Stan faktyczny
A udał się w odwiedziny do znajomych przebywających w pensjonacie będącym własnością P. Przy wjeździe do tego ośrodka uiścił opłatę otrzymując od pracownika ośrodka pokwitowanie. Jak wynikało z cennika znajdującego się przy bramie wjazdowej była to opłata za wjazd samochodu osobowego. Zgodnie ze wskazaniami pracownika ośrodka skierował się na teren niestrzeżonego parkingu znajdującego się w pobliżu wjazdu do ośrodka i tam pozostawił pojazd. Po kilku godzinach okazało się, że samochód został skradziony.
A żąda od P odszkodowania w wysokości odpowiadającej wartości utraconego samochodu, tzn. 34.000 zł. P odpowiada, że nie może ponosić winy za złodzieja, gdyż i P i jego pracownicy dochowali należytej staranności.//
	1) Czy A przysługuje wobec P roszczenie w podniesionej wysokości?
	1) Czy odszkodowanie przysługiwałoby, gdyby A był gościem o.w.?
	1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność P, gdyby A był gościem, zaś kradzieży dokonał pracownik o.w., zaś oprócz wartości skradzionego auta, A żądałby także 10.000 zł za nowego laptopa?
	1) Jak kształtowałaby się odpowiedzialność o.w., gdyby parking strzeżony był prowadzony przez osobę fizyczną – O – w ramach jej działalności gospodarczej, niezależnej od o.w.?
//
((1)) Odpowiedź na pytanie 1

	((2)) Roszczenie A przeciwko P o zapłatę 34.000 zł z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}

		((3)) powstanie roszczenia
		A miałby wobec P roszczenie z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}}, gdyby A korzystał z usług hotelu lub podobnego zakładu.
		Pensjonat jest obiektem hotelarskim, posiadającym co najmniej 7 pokoi, świadczącym dla swoich klientów całodzienne wyżywienie ({{pu przepis="art. 36 pkt 3 UUsługiTuryst"}}). Jest więc podobnym do hoteli zakładem w rozumieniu {{pu przepis="art. 846 KC"}}.
		
		Utrzymującym hotel lub podobny zakład jest bez wątpienia jego właściciel. Może być to jednak każda podmiot (osoba fizyczna, prawna a także podmiot w rozum. {{pu przepis="art. 33(1) KC"}})), który prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług hotelarskich. Do istoty działalności gospodarczej w zakresie usług hotelarskich należy krótkotrwałe, ogólnie dostępne wynajmowanie domów, mieszkań, pokoi, miejsc noclegowych, a także miejsc na ustawienie namiotów lub przyczep samochodowych oraz świadczenie, w obrębie obiektu, usług z tym związanych, {{pu przepis="art. 3 pkt 8 UUsługiTuryst"}}.
		
		Hotelarz ponosi odpowiedzialność wobec gościa - a więc osoby, która korzysta u usług hotelu lub podobnego zakładu. Należy ustalić, czy A zawarł z P tzw. umowę hotelową i utracony samochód stanowił "rzecz wniesioną". Ponieważ A był tylko odwiedzającym osoby które zawarły tzw. umowę hotelową, nie może być uważany za stronę takiej umowy i tym samym za gościa (wyrok SN z 8.2.2002, II CKN 672/00, niepubl.). Samochód nie był tym samym rzeczą wniesioną w rozumieniu {{pu przepis="art. 846 § 2 i § 3 KC"}}.
		
		((3)) wynik
		A nie był gościem, wobec czego roszczenie A przeciw P z {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}} nie przysługuje.

	((2)) Roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}
	Roszczenie z tytułu nienależytego wykonania umowy przechowania przysługiwałoby, gdyby A i P zawarli skuteczną umowę przechowania samochodu.

		((3)) powstanie roszczenia
		Przedmiotem przechowania mogą być wyłącznie rzeczy ruchome oznaczone co do tożsamości (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 412). Indywidualnie określony samochód osobowy jest rzeczą oznaczoną co do tożsamości.
		
		Umowa przechowania ma charakter umowy realnej i wymaga wydania rzeczy (RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 415), co również nastąpiło, gdy A pozostawił samochód na parkingu.
		
		Elementem konstytutywnym dla przechowania jest umówienie się o sprawowanie **pieczy** nad powierzoną rzeczą. Ponieważ jednak parking był niestrzeżony, nie było woli P do sprawowania pieczy nad autem A i tym samym woli zawarcia umowy przechowania (zob. wyrok SN z 20.3.1970 r., III CZP 2/70; wyrok SN z 6.6.1991, II CR 740/90; wyrok SN z 25.9.2002, I CKN 879/00).
		
		((3)) wynik
		A i P nie zawarli umowy przechowania, wobec czego roszczenie z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}} nie przysługuje.

	((2)) Odpowiedzialność P z {{pu przepis="art. 659 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 471 KC"}}
	Udostępnienie miejsca parkingowego na parkingu nie strzeżonym można by potraktować jako wynajęcie przestrzeni parkingowej. Odpowiedzialność z tytułu umowy najmu nie wchodzi jednak w grę choćby dlatego, że treścią najmu nie jest sprawowanie pieczy przez wynajmującego nad "rzeczami wniesionymi do przedmiotu najmu".

((1)) Odpowiedź na pytanie 2
W tym wypadku odpowiedzialność na podstawie {{pu przepis="art. 846 § 1 KC"}} (korzystna, bo nie zależna od winy) nie wchodzi w grę, bo zgodnie z {{pu przepis="art. 846 § 4 KC"}} samochód nie jest rzeczą wniesioną.

Odpowiedzialność z {{pu przepis="art. 471 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}} także nie zachodzi, gdyż nie zawarta została umowa przechowania.

((1)) Odpowiedź na pytanie 3
W tym wypadku odpowiedzialność za skradzione auto wynikałaby tylko z {{pu przepis="art. 471 KC"}}, {{pu przepis="art. 474 KC"}} w zw. z {{pu przepis="art. 835 KC"}}, gdyż A i P zawarliby umowę przechowania. 

Odpowiedzialność za laptopa zachodziłaby na tej samej podstawie, pod warunkiem, iż P wiedział o laptopie w aucie. Przechowawca musi bowiem wiedzieć, jakie przedmioty bierze na przechowanie i nad jakimi ma sprawować pieczę (por. RadwanskiPanowiczZobowiazania, 5. wyd. nb. 416).

((1)) Odpowiedź na pytanie 4
W tym wypadku odpowiada sam O wg zasad opisanych w odpowiedzi na pytanie 3. P nie ponosi zaś żadnej odpowiedzialności za O, gdyż jest on (O) samodzielnym przedsiębiorcą, który świadczy osobną usługę dla A, nie powiązaną z usługami hotelarskimi świadczonymi przez P (por. {{pu przepis="art. 474 KC"}}).
----
CategoryKazusyOdpowiedzialnoscUtrzymujacychHotele