====Kazus nr 5 z czynów niedozwolonych====

((1)) Stan faktyczny
S wystąpił przeciwko P o odszkodowanie. Wyjaśnił, że P, powożąc zaprzęgiem konnym, najechał na niego powodując uszkodzenie ciała. P wyjaśnił, że przejeżdżający samochód ciężarowy swoim klaksonem spowodował spłoszenie się koni i to stanowiło przyczynę wypadku. W tej sytuacji odrzuca więc żądania S.
//Czy S ma roszczenie wobec P?//

((1)) Rozwiązanie

Roszczenie S wobec Z o odszkodowanie z {{pu przepis="art. 431 § 1 KC"}}

Każde roszczenie odszkodowawcze wymaga wystąpienia szkody, zdarzenia powodującego tą szkodę oraz związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy szkodą a zdarzeniem.

	((2)) Szkoda
	Nie ma wątpliwości, iż S poniósł szkodę.
	
	((2)) Zdarzenie powodujące szkodę
	W przypadku {{pu przepis="art. 431 § 1 KC"}} odpowiedzialność zachodzi, jeżeli spełnione są (kumulatywnie) następujące przesłanki:
	
		((3)) podmiot, który zwierzę chowa albo się nim posługuje
		Zwierzę chowa ten, kto przez dłuższy czas sprawuje nad nim pieczę dla własnych – niekoniecznie majątkowych – celów, dostarczając mu schronienia i utrzymania.
		
		((3)) zwierzę nie żyje w stanie wolnym
		Odpowiedzialność za niektóre wolno żyjące zwierzęta reguluje ust. Prawo łowieckie (odpowiedzialność Skarbu Państwa za zwierzęta łowne objęte całoroczną ochroną ({{pu przepis="art. 50 PrŁow"}}) oraz odpowiedzialność dzierżawców/zarządców obwodów łowieckich ({{pu przepis="art. 46 PrŁow"}}) oraz ustawa o ochronie przyrody (odpowiedzialność Skarbu Państwa – {{pu przepis="art. 124 UOchrPrzyr"}})
		
		((3)) zachowanie zwierzęcia wywołane jest własnym popędem (a nie kierowane ręką człowieka)
		Chodzi o naturalne (spontaniczne) zachowania się zwierzęcia. Spłoszenie się zwierzęcia na skutek hałasu jest również jego naturalną reakcją na bodziec.
		
		((3)) wina w nadzorze nad zwierzęciem (culpa in custodiendo)
		Odpowiedzialność opiera się na zasadzie winy. Przepis ten przewiduje jednak domniemanie winy, co prowadzi do odwrócenia ciężaru dowodu ({{pu przepis="art. 6 KC"}}). Odpowiedzialny może się ekskulpować udowadniając, że ani on ani osoba, z którą również on ponosi odpowiedzialność, nie ponosi winy. Nie może jednak uwolnić się przez wykazanie, że zwierzę uciekło albo się zabłąkało.
	
	((2)) Związek przyczynowo-skutkowy
	Nie ma wątpliwości, iż szkoda jest wniykiem najechania wozem konnym na S. Jest więc ona normalnym następstwem zdarzenia, o którym była mowa w pkt 2.
	
	((2)) Wynik
	S przysługuje roszczenie wobec Z na podsatwie {{pu przepis="art. 431 § 1 KC"}}.
----
CategoryKazusyDelikty