====Kazus nr 11 z deliktów====

((1)) Stan faktyczny
K. wracał busem z Wiednia do Polski. Będąc w stanie upojenia alkoholowego (5,5 prom.), usiłował uderzyć kierowcę i łapał za kierownicę pojazdu. Kierowca był zmuszony zatrzymać się na pasie zieleni na autostradzie. K. wysiadł i odmówił dalszej jazdy (rodzina twierdzi, że został wyrzucony przez kierowcę). Kiedy bus odjechał, podczas przekraczania jezdni został śmiertelnie potrącony przez samochód.
Siostra K. (S) pozwała jednak do sądu cywilnego kierowcę i właściciela busa, winiąc ich za śmierć brata. Domagała się od nich solidarnie 80 tys. zł odszkodowania. Argumentowała, że popadła w depresję, co m.in. wywarło zły wpływ na jej życie zawodowe. Musiała też wspomagać rodzinę w Polsce.
Czy S może domagać się żądanego odszkodowania?

((1)) Odpowiedź
<< Stan faktyczny i odpowiedź: Robert Horbaczewski, [[http://www.rp.pl/artykul/162288.html Rzeczpospolita]] z 14 lipca 2008<<


Sąd Okręgowy w Zamościu uznał, że legitymowanym w sprawie jest tylko właściciel busa, a nie kierowca, który działał na rzecz swego pracodawcy. Przyznał rację kobiecie, że przewoźnik ponosi winę za śmierć jej brata i jest to wina nieumyślna w postaci lekkomyślności. Do jej stwierdzenia nie jest konieczne ustalenie, czy kierowca wyrzucił Łukasza K. z busa, czy też on sam wysiadł z niego dobrowolnie. Nie ma też znaczenia, czy swoim zachowaniem przyczynił się do zdarzenia.
Zdaniem sądu kierowca, wiedząc, że pasażer jest pijany i zachowuje się irracjonalnie, nie powinien go zostawiać samego na autostradzie, bo tym samym godził się, że stanie mu się krzywda. Powinien o jego zachowaniu powiadomić policję i dopiero po jej przybyciu kontynuować podróż. Nie uczynił tego, co skutkowało śmiercią pasażera.
Sąd uznał, że siostrze Łukasza K. nie należy się jednak odszkodowanie z art. 446 § 3 kodeksu cywilnego, ponieważ wskutek śmierci brata nie doszło do znacznego (a nie jakiegokolwiek) pogorszenia się jej sytuacji życiowej. Podstawą tą nie może być sam ból, smutek i poczucie krzywdy po stracie osoby najbliższej.
Powołując się zaś na depresję, w jaką popadła, powinna udowodnić jej wystąpienie stosownym orzeczeniem lekarskim (depresja to jednostka chorobowa i nie można jej ustalić na podstawie dowodów osobowych). Żądania odszkodowania nie może też wywodzić z faktu zwiększonej pomocy materialnej ojcu, którą wcześniej świadczył brat. Pomoc ta jest jej moralnym obowiązkiem, mającym oparcie także w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym. Wyrok utrzymał w mocy Sąd Apelacyjny w Lublinie (sygn. I Aca 248/08).
----
CategoryKazusyDelikty