====Interpretacja indywidualna, ILPB1/4511-1-286/16-4/AA z 5.5.2016 r.====

**rodzaj  interpretacji:** interpretacja indywidualna
**data wydania:** 5 maja 2016 r
**sygnatura:** ILPB1/4511-1-286/16-4/AA
**dostępność:** [[https://interpretacje-podatkowe.org/skladki-na-ubezpieczenia-spoleczne/ilpb1-4511-1-286-16-4-aa Interpretacje Podatkowe]]

**teza:**
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2016 r. (data wpływu 16 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 27 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne zapłacone w Czechach – **jest prawidłowe**.

**Uzasadnienie:**
W dniu 16 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia składek na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne zapłacone w Czechach.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 19 kwietnia 2016 r. znak ILPB1/4511-1-286/16-2/AA na podstawie art. 169 § 1 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 25 kwietnia 2016 r., natomiast w dniu 27 kwietnia 2016 r. wniosek uzupełniono (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 26 kwietnia 2016 r.).

**We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.**

Dnia 4 stycznia 2016 roku zatrudniono na umowę o pracę na 1/1 etatu pracownika mieszkającego na stałe w Republice Czeskiej i nieposiadającego statusu polskiego rezydenta podatkowego. Centrum interesów życiowych i gospodarczych obywatela Czech znajduje się w Republice Czeskiej i nie zamieszkuje on w Polsce przez okres dłuższy niż 183 dni w roku. Miejsce pracy nowego pracownika znajduje się na terytorium Polski (w siedzibie organizacji) i jest ono zgodne z miejscem świadczenia pracy, które zostało wpisane w umowie o pracę. Nowy pracownik codziennie dojeżdża do pracy znajdującej się na terytorium Polski z miejsca zamieszkania w Republice Czeskiej, natomiast każdego dnia po zakończeniu pracy wraca do Czech. W związku z tym pracownik podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, tj. jest zobowiązany do zapłaty podatku od dochodów (przychodów) osiągniętych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czyli dochody osiągnięte z tytułu umowy o pracę podpisanej z organizacją podlegają opodatkowaniu w Polsce.

Nowo zatrudniona osoba posiada drugi tytuł do ubezpieczenia społecznego w Republice Czeskiej w związku z tym wystąpiła do tamtejszego organu ubezpieczeniowego o ustalenie właściwego ustawodawstwa do celów ubezpieczeń społecznych. Tamtejszy organ orzekł, że pracownik podlega ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu na terytorium Czech zarówno od umowy o pracę wykonywanej na terytorium Polski jak i od drugiego tytułu ubezpieczenia. W związku z powyższym organizacja (Wnioskodawca) zarejestrowała się w czeskim organie ubezpieczeniowym jako płatnik ubezpieczenia społecznego oraz ubezpieczenia zdrowotnego za wskazanego pracownika.

Zgodnie z tamtejszymi regulacjami pracodawca finansuje ubezpieczenie społeczne w wysokości 25% podstawy oraz ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 9% podstawy wymiaru. Natomiast z płacy brutto pracownika potrącane są składki na ubezpieczenie społeczne w wysokości 6,5% podstawy wymiaru oraz ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 4,5% podstawy wymiaru zgodnie z tamtejszymi regulacjami.

Opłacenie wskazanych powyżej składek zgodnie z czeskimi przepisami jest obowiązkowe i nie wynika z możliwości wyboru ich opłacania. Zgodnie z czeskimi przepisami dotyczącymi ubezpieczeń społecznych cała kwota potrąconych z wynagrodzenia zatrudnionego składek na ubezpieczenie społeczne tj. 6,5% podstawy wymiaru pomniejsza podstawę opodatkowania, natomiast całość pobranej składki zdrowotnej ze środków pracownika wynoszącej 4,5% podstawy wymiaru zmniejsza podatek dochodowy.

Pracownik złożył pracodawcy PIT-2 oraz oświadczenie o zamieszkiwaniu poza miejscem pracy. Dodatkowo pracownik oświadczył na piśmie, że składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pobrane i odprowadzone zgodnie z przepisami Republiki Czeskiej nie zostały przez niego zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, nie zostały mu zwrócone w żadnej formie oraz nie zostały przez niego odliczone w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie od dochodu (przychodu) albo podatku osiągniętego w innym państwie.

Zgodnie z powyższym przy obliczaniu miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy odprowadzanej do polskiego organu podatku płacę brutto pomniejsza się o składki na ubezpieczenie społeczne finansowanej przez pracownika odprowadzone do czeskiego organu ubezpieczeniowego oraz o podwyższone koszty uzyskania przychodu w wysokości 139,06 zł miesięcznie. Następnie obliczony od tej podstawy podatek pomniejsza się o składkę na ubezpieczenie zdrowotne w wielkości finansowanej przez zatrudnionego tj. 4,5% podstawy wymiaru oraz o kwotę wolną od podatku.

**W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.**

Czy zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podstawy obliczenia podatku o kwotę zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne finansowanych przez pracownika oraz obniżenia podatku zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 4,5% podstawy wymiaru (część finansowana przez pracownika)...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych ma prawo do obniżenia podstawy obliczenia podatku o kwotę zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne oraz obniżenia kwoty podatku zgodnie z art. 27b ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 4,5% podstawy wymiaru finansowanych przez pracownika a zapłaconych do czeskiego systemu ubezpieczeń.

Wnioskodawca uważa, że zostały spełnione wszystkie ustawowe wymagania pozwalające na wskazane powyżej odliczenia tj.: składki mają charakter obowiązkowy i zostały odprowadzone w państwie będącym członkiem Unii Europejskiej, wskazane składki zostały opłacone przez pracownika i nie zostały mu zwrócone w żadnej formie i odliczone od innych jego dochodów (przychodów), podstawą wymiaru składek nie jest dochód zwolniony z opodatkowania na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz zgodnie z umową międzynarodową zawartą przez Rzeczpospolitą Polską z Republiką Czeską istnieje podstawa prawna do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłaca składki na obowiązkowe ubezpieczenia. Dodatkowo odliczana składka na ubezpieczenie zdrowotne mieści się w limicie odliczenia określonym w art. 27b ust. 1 pkt 2.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że ma prawo do obniżenia podstawy opodatkowania o kwotę zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne oraz obniżenia kwoty podatku dochodowego od osób fizycznych o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 4,5% podstawy wymiaru.

**W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.**

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast przepis art. 3 ust. 2a ww. ustawy, stanowi że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 4 ust. 1 umowy z dnia 13 września 2011 r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 2012 r., poz. 991, z późn. zm.) w rozumieniu niniejszej Umowy, określenie „osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie” oznacza każdą osobę, która według ustawodawstwa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu ze względu na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce faktycznego zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo oraz jego jednostkę terytorialną lub organy władz lokalnych. Jednakże, określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko ze względu na dochód, jaki osiąga ze źródeł położonych w tym Państwie.

Definicja ta odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Pojęcie „miejsca zamieszkania” zostało zdefiniowane w art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl tego przepisu za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
	1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
	1) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zatrudnia pracownika mieszkającego na stałe w Republice Czeskiej i nieposiadającego statusu polskiego rezydenta podatkowego. Nowo zatrudniona osoba posiada również drugi tytuł do ubezpieczenia społecznego w Republice Czeskiej. Organ ubezpieczeniowy w Czechach orzekł, że pracownik podlega ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu w Czechach zarówno od umowy o pracę wykonywanej na terytorium Polski jak i od drugiego tytułu ubezpieczenia. W związku z tym Wnioskodawca zarejestrował się w czeskim organie ubezpieczeniowym jako płatnik ubezpieczenia społecznego oraz ubezpieczenia zdrowotnego.

Zasady odliczania składek na ubezpieczenie społeczne zostały uregulowane w art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot: składek zapłaconych w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia społecznego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 13a-13c.

Na podstawie art. 23 ust. 13a ww. ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 13b ww. ustawy, odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2a, nie dotyczy składek:
	1) których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska;
	1) odliczonych w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej od dochodu (przychodu) albo podatku osiągniętego w tym państwie, albo od podatku na podstawie art. 27b ust. 1 pkt 2.
Odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2a, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie społeczne (art. 26 ust. 13c ww. ustawy).

Z powyższego wynika, że istnieje możliwość odliczenia od uzyskanego dochodu składek na ubezpieczenie społeczne, jeżeli są spełnione następujące warunki:
	- opłacanie składek, które są odliczane jest obowiązkowe,
	- wydatki z tego tytułu nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie,
	- podstawy ich wymiaru nie stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania,
	- składki nie zostały odliczone w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej od dochodu (przychodu) albo podatku osiągniętego w tym państwie, albo od podatku na podstawie art. 27b ust. 1 pkt 2,
	- istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym opłacone zostały składki.
W przedmiotowej sprawie pracownik złożył oświadczenie, że składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pobrane i odprowadzone zgodnie z przepisami Republiki Czeskiej nie zostały przez niego zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, nie zostały mu zwrócone w żadnej formie oraz nie zostały przez niego odliczone w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie od dochodu (przychodu) albo podatku osiągniętego w innym państwie.

W konsekwencji, stwierdzić należy że Wnioskodawca ma prawo do obniżenia podstawy obliczenia podatku o kwotę zapłaconych składek na ubezpieczenie społeczne w Czechach finansowanych przez pracownika.

Stosownie do treści art. 27b ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy, podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki zapłaconej w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, lub w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 4. Z powyższego wynika, że Wnioskodawca może obniżyć podatek o kwotę składki zapłaconej na ubezpieczenie zdrowotne w Czechach. Jednocześnie, aby można było dokonać obniżenia podatku dochodowego na podstawie przytoczonego artykułu muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:
	- składki opłacane na ubezpieczenie zdrowotne mają charakter obowiązkowy (art. 27b ust. 1 pkt 2 ww. ustawy),
	- podstawy wymiaru składki nie może stanowić dochód (przychód), który na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartych przez Polskę podlega zwolnieniu od podatku (art. 27b ust. 4 pkt 1 ww. ustawy),
	- kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki art. 27b ust. 2 ww. ustawy),
	- składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne zapłacona w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej nie została odliczona od dochodu (przychodu) albo podatku w tym państwie albo nie została odliczona na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 2a (art. 27b ust. 4 pkt 2 powołanej ustawy),
	- istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne (art. 27b ust. 3 pkt 3 ww. ustawy).
	- W konsekwencji, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje uprawnienie do obniżenia podatku dochodowego o kwotę zapłaconej w danym roku podatkowym składki na ubezpieczenie zdrowotne, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego w Czechach.

Zatem odnosząc przedstawione powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca zatrudnia pracownika, który podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia społecznego, obowiązującymi w Czechach, może odliczyć od dochodu w danym roku podatkowym kwoty zapłaconych przez Niego w ww. roku składek na ww. ubezpieczenie. Wnioskodawca ma również prawo do obniżenia podatku dochodowego o kwotę zapłaconej w roku podatkowym składki na ubezpieczenie zdrowotne zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, obowiązującymi w Czechach, z uwzględnieniem jednakże dyspozycji art. 27b ust. 2 ustawy, tj. kwota składki, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


**pouczenie:**
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
----
CategoryInterpretacjePodatkowe CategoryEUWTOrzecznictwo